Muzeum Instrumentów Muzycznych jest oddziałem Muzeum Narodowego w Poznaniu. To jedyne tego typu muzeum w Polsce i jedno z nielicznych w Europie, mieści się w trzech renesansowo - barokowych kamieniczkach Starego Rynku.

Historia Muzeum Instrumentów Muzycznych, sięga przełomu lat 1945/46, kiedy to powstał pierwszy w skali polskiego muzealnictwa nowy dział. Inicjatorem przedsięwzięcia był Zdzisław Szulc, handlowiec i podróżnik, kolekcjoner i badacz instrumentów muzycznych. Pierwsza prezentacja zbiorów pozyskanych do kolekcji muzealnej odbyła się w 1949 r. w gmachu muzeum przy Al. Marcinkowskiego.

Do najcenniejszych a zarazem najstarszych instrumentów w zbiorach muzeum należy karnyx celtycki - wojskowy instrument pochodzący z II/I w p.n.e (jeden z kilku zachowanych na świecie) oraz grzechotka ceramiczna z okresu kultury łużyckiej, licząca ok.3 tys. lat.

Muzeum posiada bardzo interesującą kolekcję instrumentów dętych, pochodzących z najbardziej renomowanych warsztatów okresu XVIIII - XIX wieku, jak również bogaty zbiór aerofonów powstałych w polskich wytwórniach.

Ponad 1/3 zbiorów stanowią instrumenty ludowe z różnych stron świata – m.in. z Węgier, Jugosławii, Chorwacji, Macedonii, Rumunii i Bułgarii, a także z Tybetu, Nepalu, Indii, Mongolii, Kazachstanu, Birmy, Filipin, Meksyku, Australii i obu Ameryk.

Część ekspozycji poświęcona jest pamiątkom związanym z pobytem w Wielkopolsce Fryderyka Chopina. Znajduje się tu m.in. fortepian, na którym grywał u księcia A. Radziwiłła w Antoninie w 1827 i 1829 r.

Muzeum prowadzi działalność wystawienniczą, naukową oraz edukacyjną.



(Opr. Biuro ESK Poznań 2016)